Το αυθεντικό φετουτσίνι Alfredo

Το δεύτερο ταξίδι μου στην Ρώμη ήταν ένα μαγικό τετραήμερο τον Σεπτέμβριο του 1988.

Φρεσκοπαντρεμένοι αποφασίσαμε να κάνουμε μία ρομαντική βόλτα στην πόλη που τόσα χρόνια θέλαμε να επισκεφθούμε.

Η επιθυμία μου ήταν να χωθώ στα στενά σοκάκια, να φάω σε μικρές τρατορίες, εκεί που τρώνε και οι Ιταλοί, να πάρω ένα panini με ιταλικά σαλάμια και τυριά ή μία ζεστή focaccia με ντοματίνια και κρεμμύδι από τον δρόμο και να πιω ένα γρήγορο εσπρεσάκι στο πόδι a la Ιταλικά.

Ήθελα να καθίσω στα μαρμάρινα παγγάκια της Piazza Navone  και να τεστάρω ένα παγωτό από την Gelateria Tre Fontante και ένα από την Gelateria Quinto για να αποφασίσω πιο έχει το καλύτερο παγωτό.

Αλλά  επιτέλους να φάω την περιβόητη μακαρονάδα που μου έφτιαχνε η γιαγιά μου, αλ μπούρο, όπως την έλεγε, και πάντα μου σημείωνε ότι μόνο στου Alfredo στην Ρώμη μπορείς να φας την αυθεντική.

Είναι η γνωστή σε όλους σας Fettuccine Alfredo που φτιάχνεται εκείνη την ώρα μόνο με δύο υλικά, βούτυρο και παρμεζάνα και φυσικά τα φρέσκα fettuccine που παρασκευάζει μόνο του το μαγαζί.  

Να πάς στο παλιό κλασσικό Alfredo που σήμερα το διαχειρίζονται οι παλιοί σερβιτόροι ή στο νέο Il vero Alfredo που άνοιξε αργότερα και διαχειρίζονται σήμερα τα εγγόνια.

Η απόφαση δύσκολη αλλά τελικά η πλάστιγγα έγειρε στο νέο Il vero Alfredo.

Ξεκινήσαμε από την Piazza di Spagna και με μία μικρή σταση στο Antico caffe Greco για ένα απολαυστικό καφέ κατηφορίσαμε προς τον Τίβερι χαζεύοντας βιτρίνες  και τιμές από τους μεγάλους Ιταλούς μόδιστρους.

Στο τέλος του δρόμου στην Piazza Augusto Imperatore, 30 βρήκαμε και τον Alfredo.

Η πρώτη εντύπωση επιβλητική με όλη την ιστορία του μαγαζιού στους τοίχους τραπέζια άψογα στρωμένα να περιμένουν την εκλεκτή πελατεία.

Αυτό το μαγαζί έχει μεγάλη ιστορία με όλους τους μεγάλους σταρ της εποχής του 1930 και μετά να επισκέπτονται τον Alfredo και να εξαπλώνουν την φήμη του στα πέρατα του κόσμου.

Kαι φυσικά από όλη αυτή την παρέα δεν μπορούσε να λείπει η κατ εξοχήν Ιταλίδα μακαρονού Sophia loren.

Φυσικά φάγαμε την κλασσική Alfredo που ήρθε και ανακατεύτηκε μπροστά μας από τον σερβιτόρο σε μία μεγάλη πιατέλα με άφθονο βούτυρο και παρμεζάνα.

Ήταν πραγματικά εκπληκτική και μου έφερε στο μυαλό τις παιδικές μου γεύσεις, την γιαγιά μου και τα λόγια της για την αυθεντική Alfredo.

Εκτέλεση

Αφήνουμε το βούτυρο να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου, το κόβουμε σε μικρά κυβάκια και το απλώνουμε σε μία βαθειά πιατέλα.

Βράζουμε τα φρέσκα φετουτσίνι σε μπόλικο νερό με αλάτι σύμφωνα με τις οδηγίες.

Για τα φρέσκα ζυμαρικά συνήθως ο χρόνος είναι 4-5 λεπτά.

Προσοχή μην τα παραβράσετε βγάλτε τα al dente για να τα φάτε σωστά Ιταλικά.

Παίρνουμε λίγο από το βραστό νερό και ρίχνουμε στο απλωμένο βούτυρο για να αρχίσει να λιώνει σιγά σιγά.

Προσθέτουμε λίγη από την παρμεζάνα το μοσχοκάρυδο και ανακατεύουμε καλά μέχρι να γίνει μία νερουλή κρέμα.

Μόλις βράσουν τα μακαρόνια τα βγάζουμε με την ειδική κουτάλα και τα βάζουμε στην πιατέλα, χωρίς να τα σουρώσουμε εντελώς.

Ρίχνουμε και την υπόλιπη τριμμένη παρμεζάνα.

Με δύο πιρούνια ανακατεύουμε καλά μέχρι να λιώσει το βούτυρο και να ενωθούν όλα τα υλικά σε μία πηχτή σως σαν κρέμα γάλακτος.

Σερβίρουμε αμέσως σε ζεσταμένα πιάτα και τρίβουμε από πάνω ακόμα λίγη παρμεζάνα και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

Η μαγική Fettuccine Alfredo βρίσκετε στο πιάτο σας έτοιμη και λαχταριστή.

Καλή σας όρεξη.