Κόκορας κρασάτος κοκκινιστός

Κι’ ήρθε η ώρα του κόκκορα, του κρασάτου, του κοκκινιστού που θα γίνει όπως λέει η μαγειρική παράδοση με χοντρά μακαρόνια, Νο 2 παρακαλώ. 

Nαι ναι αυτά που δεν είναι πρακτικά στο πιάσιμο, που στο τραπέζι μου τα είπαν σκουληκαντέρες, που μου τα είπαν χοντρά κορδόνια, που βάζεις 5-6 στο πιάτο σου και είναι ολάκερη μερίδα φαγητού, που είναι τα μακαρόνια που στις μακρόστενες και σαν τούνελ τρύπες τους φωλιάζει μέσα τους η πεντανόστιμη κόκκινη, κρασάτη σάλτσα του κόκκορα και ζητάς και άλλα και άλλα στο πιάτο σου.

Και σκας απ’ το φαγητό, αυτό το γιορτινό, το Κυριακάτικο, το οικογενειακό που εγείρει συζητήσεις και κέφια και κρασάκι και χάχανα και φωνούλες παιδικές.

Και “δε μου βάζεις άλλα δύο μακαρόνια σε παρακαλώ, μόνο δύο και μπόλικη σάλτσα” κι’ εσύ ξεχνάς ότι στα είπαν σκουληκαντέρες και βάζεις τέσσερα, γιατί ξέρεις ότι θα σου ξαναζητήσουν. 

Και το κρασί κόκκινο κι’ αυτό,  ρέει στα ποτήρια των διψασμένων για παρέα, συζήτηση, ανταλλαγή απόψεων, ανταλλαγή αγάπης και καλής ενέργειας που πάντα προσφέρει το μεγάλο γιορτινό τραπέζι της μάζωξης αγαπημένων προσώπων που ήρθαν να τιμήσουν εσένα, τον οικοδεσπότη αλλά και τον κόκκορα σου τον μεθυσμένο, τον κρασάτο, τον κοκκινιστό.

Εκτέλεση

Τεμαχίζω τον κόκκορα μου από το προηγούμενο βράδυ σε 8-10 κομμάτια, ανάλογα με το πόσο μεγάλος είναι. Κανονίστε να χωράει στην πλατιά χαμηλή σας κατσαρόλα.

Πλένω καλά τα κομμάτια του, τα στεγνώνω και τα βάζω σε μια βαθιά λεκάνη στην οποία ρίχνω τόσο κρασί, όσο να σκεπαστούν τα κομμάτια. Βάζω τη λεκάνη σκεπασμένη στο ψυγείο για όλο το βράδυ.

Την επόμενη μέρα και όταν πρόκειται να μαγειρέψω τον κόκκορα, βγάζω τη λεκάνη από το ψυγείο τουλάχιστον 1 ώρα, ώστε το κρέας να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου.

Βγάζω τα κομμάτια από το κρασί και τα βάζω σε σουρωτήρι ώστε να στραγγίσει καλά απ’ όλα τα υγρά.

Έχοντας σιγουρευτεί ότι τα κομμάτια του κόκκορα έχουν στραγγίσει καλά, τα αλευρώνω και από τις δύο πλευρές, τα τακτοποιώ σε μια μεγάλη πιατέλα και τα αφήνω στην άκρη.

Βάζω αρκετό ελαιόλαδο στην κατσαρόλα και σοτάρω καλά τα κομμάτια του κόκκορα κι’ απ’ τις δυο πλευρές. Τα αφαιρώ προσεχτικά από την κατσαρόλα και τα τοποθετώ στην μεγάλη πιατέλα.

Καθαρίζω και χοντροκόβω το κρεμμύδι και τις σκελίδες του σκόρδου.

Τα βάζω στην κατσαρόλα μου, τα σοτάρω μόνο για 2-3 λεπτά, ξύνω λίγο τον πάτο με ξύλινη κουτάλα και προσθέτω τα σοταρισμένα κομμάτια του κόκκορα.

(Εδώ να πω  ότι τις φτερούγες και την πλάτη δεν τα χρησιμοποίησα τελικά, γιατί δεν χώρεσαν στην κατσαρόλα μου. Την επόμενη μέρα τα έψησα στο γκριλ)  

Σβήνω με 1/2  ποτήρι κόκκινου κρασιού φρέσκου και όχι από την μαρινάδα, προσθέτω ζεστό νερό και σε πολύ σιγανή φωτιά, αφήνω τον κόκκορα να βράσει για 30 λεπτά.

Μετά τα 30 λεπτά προσθέτω τα λιωμένα ντοματάκια, τον πελτέ, αλάτι, πιπέρι, κόκκους πιπεριού, μπαχάρια και κανέλα.

Προσθέτω και λίγο ζεστό νερό και αφήνω τον κόκκορα να σιγοβράσει, να γίνει το κρέας του και να δέσει η σάλτσα, που ούτως ή άλλως δένει πολύ καλά λόγω των αλευρωμένων κομματιών.

Περίπου σε μια ώρα σιγανού βρασίματος με την σάλτσα, ο κόκορας μου είναι έτοιμος και η σάλτσα υπέροχα δεμένη.

Πασπαλίζω με φυλλαράκια φρέσκο θυμάρι.

Δεν χρησιμοποίησα το κρασί της μαρινάδας γιατί θα μου έβγαζε πολύ σκούρα τη σάλτσα, πράγμα που εγώ δεν ήθελα.

Σερβίρω με τα χοντρά μακαρόνια και τριμμένη μυζήθρα και κεφαλογραβιέρα.

Για περισσότερες συνταγές από την Δήμητρα Χερουβείμ επισκευθείτε  το Blog της http://www.foodcollection.gr/