Print
EmailΤραπέζια στην εξοχή, ψήσιμο του οβελία, τα παιδιά να παίζουν στα χώματα, τσούγκρισμα αυγών, μουσική στο διαπασών, χοροί, ένα Ελληνικό πανηγύρι.
Το Πάσχα για τους Χριστιανούς είναι μια γιορτή γεμάτη κατάνυξη, ευλάβεια, χαρά, αλλά και…πληθώρα εθίμων, που διαφοροποιούνται από τόπο σε τόπο, τόσο στην προσήλωση των ανθρώπων σ’αυτά όσο και στον τρόπο τήρησής τους. Οι καλύτερες συνταγές βρίσκονται πάντα στα αφιερώματα του GOURMED για μια μοναδική γευστική εμπειρία το Πάσχα!
Ας πάρουμε τα βεγγαλικά. Βρίσκεσαι στην Ύδρα και νομίζεις ότι σε βομβαρδίζουν, σε στρίμωξαν στα σοκάκια για να σε… φάνε νύχτα. Προσωπικά προτιμώ τον Επιτάφιο στην Ύδρα μέσα στη θάλασσα. Που τρως και χαζεύεις. Το Πάσχα στις Σπέτσες, στην Κέρκυρα, σε νησιά που αγαπάς και το χειμώνα, σίγουρα όχι στη Μύκονο που δεν μπορείς (και δεν θέλεις) να περπατήσεις πουθενά, που βλέπεις κοσμικούς να αλληλοκυνηγιούνται με τους εγχώριους παπαράτσι. Επίσης υπέροχα θα περάσετε στο Ναύπλιο.
Βγαλμένα από τις ρίζες του πολιτισμού και του χρόνου τις μακρινές πατρίδες και τις διηγήσεις των γιαγιάδων, έθιμα που καλά κρατούν με το πέρασμα του χρόνου ή αναβιώνουν πιό δυνατά σε όλα τα σημεία της Ελλάδας όσο οι Άγιες μέρες του Πάσχα έρχονται, φέρνοντας την ανάλογη κατάνυξη.
Την Κυριακή του Πάσχα αρχίζει το μεγάλο γλέντι με τα ψησίματα των αρνιών τα κοκορέτσια τα τραγούδια και τους χορούς που κρατάνε μέχρι αργά το βράδυ.
Τα ήθη και τα έθιμα ποικίλουν από τόπο σε τόπο σε όλη την Ελλάδα δίνοντας σε κάθε περιοχή το δικό της τοπικό χρώμα.
Στην Καλαμάτα αναβιώνει ένα έθιμο, που πηγάζει από τους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821, ο διαγωνισμός των «μπουλουκιών». Οι διαγωνιζόμενοι, με παραδοσιακές ενδυμασίες και οπλισμένοι με σαΐτες, δηλαδή με χαρτονένιους σωλήνες γεμάτους μπαρούτι, μετατρέπουν το τοπικό γήπεδο σε πεδίο μάχης, με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.
Στο Λεωνίδιο έχουμε το πιο εντυπωσιακό έθιμο της περιοχής, όταν το βράδυ της Ανάστασης γεμίζει ο ουρανός από φωτεινά "αερόστατα" τα οποία ανυψώνονται από τους πιστούς κάθε ενορίας με τον ανταγωνισμό ποιανού το αερόστατο θα μείνει περισσότερη ώρα στον αέρα. Την
Στην Κέρκυρα το πρωί στις 9 γίνεται η περιφορά του Επιταφίου της Εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα. Το 1574 οι Βενετσιάνοι απαγόρευσαν στους ορθοδόξους την περιφορά του την Μ. Παρασκευή, και από τότε οι Κερκυραίοι πραγματοποιούν την περιφορά μαζί με το Σεπτό Σκήνωμα του Αγίου. Είναι η πιο παλιά και πιο κατανυκτική Λιτανεία που βγαίνει σε ανάμνηση του θαύματος του Αγίου, που έσωσε τον Κερκυραϊκό λαό.
Στις 11 το πρωΐ του Μ. Σαββάτου οταν τελειώνει η ακολουθία στη Μητρόπολη, χτυπούν οι καμπάνες των εκκλησιών και από τα παράθυρα των σπιτιών πέφτουν κατά χιλιάδες, πήλινα δοχεία στους δρόμους, με μεγάλο κρότο.
Στην Αμοργό το Πάσχα έχει ιδιαίτερο χρώμα, με όλες τις παλιές παραδόσεις που αναβιώνουν στα χωριά της. Το Σάββατο του Λαζάρου μοιράζονται σε όλα τα σπίτια μεγάλοι σταυροί φτιαγμένοι από φύλλα βαγιάς.
Στην Πάρο ο ταξιδιώτης θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει το μοναδικό έθιμο της αναπαράστασης των Παθών το οποπίο κρατάει από το 1937 όταν η δασκάλα του χωριού εβαλε τα παιδιά του σχολείου να κάνουν την αναπαράσταση των παθών. Κατά την περιφορά του Επιταφίου στην Μάρπησσα και στα Μάρμαρα, γίνονται στάσεις σε ζωντανές εικόνες των Παθών. Σε κάθε στάση τα παιδιά ντυμένα Ρωμαίοι στρατιώτες ή μαθητές του Χριστού, αναπαριστούν σκηνές από τα πάθη του Χριστού, τον «Μυστικό Δείπνο», το Μαρτύριο της Σταύρωσης και τα μεσάνυκτα του Μ. Σαββάτου, το νησί γεμίζει από φώτα και τον θόρυβο των αμέτρητων πυροτεχνημάτων καθώς γίνεται αναπαράσταση της Ανάστασης.
Στην Ύδρα την Μ. Παρασκευή ο Επιτάφιος μπαίνει στη θάλασσα και διαβάζεται η Ακολουθία του Επιταφίου, δημιουργώντας μία ατμόσφαιρα κατανυκτική. Την επομένη του Πάσχα, γίνεται το κάψιμο ενός ομοιώματος του Ιούδα, μπροστά στα μάτια των έκπληκτων επισκεπτών του νησιού.
Στην Χίο ο ρουκετοπόλεμος είναι ένα παλιό έθιμο που έχει τις ρίζες του στους χρόνους της τουρκικής κατοχής. Οι κάτοικοι των ενοριών του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας Ερειθιανής, έφτιαχναν αυτοσχέδια βαρελότα. Με το πέρασμα του χρόνου όμως αυτά εξελίχθηκαν σε αυτοσχέδιες ρουκέτες και βεγγαλικά, που διανύουν μεγάλες αποστάσεις.
Οι ποσότητες τα τελευταία χρόνια φτάνουν στις μερικές χιλιάδες και το θέαμα που δημιουργείται από τις ρουκέτες που εκτοξεύονται στον ουρανό του Βροντάδου το βράδυ της Ανάστασης είναι φαντασμαγορικό.
Το Πάσχα στην εξοχή μας θυμίζει και ο ποιητής μας Μάνος Ελευθερίου:
Ήτανε βράδυ Ανάστασης μ' αέρα μυρωμένο
από κερί κι ανθόνερο και τ' άνθη πασχαλιάς
και όλοι ετοιμάζονταν να δουν το Σταυρωμένο
προτού ανεβεί στους ουρανούς του κόσμου ο βασιλιάς.
Χρυσές λαμπάδες άναψαν κι έσκασαν βαρελότα
και το καράβι άρχισε να ρίχνει κανονιές.
Κόκκινα αυγά τσουγκρίζανε κι ανάψανε τα φώτα
να φωτιστούν τα πέλαγα κι οι σκοτεινές γωνιές.
