...η πασαρέλα του ιστιοπλοϊκού θυμίζει λαϊκή αγορά. Φρούτα, νερά, μπίρες, τσίπουρα, κονσέρβες, παξιμάδια, καθαριστικά, σακίδια, ψαροντούφεκα, sleeping bags, και ένα γλαστράκι βασιλικό για να νοστιμεύουν οι μακαρονάδες και να απωθεί τα κουνούπια.
Ύστερα από δύο ώρες ετοιμασίες και διαδικαστικά, λύνουμε, βυράρουμε και ξεκινάμε.
Πλέουμε αργά μέσα στη μαρίνα και στρίβουμε στο φάρο. Απομακρυνόμαστε μηχανοκίνητα και μόλις «δροσίσει» το αεράκι, ακούγεται η φωνή που λέει: «Ετοιμαστείτε να σηκώσουμε»...
Τα πανιά ανεβαίνουν, το σκάφος γέρνει, παίρνουμε τα «μπόσικα», η μηχανή σβήνει.
Αυτή η μαγική στιγμή. Που το κεφάλι βουίζει από τον απόηχο ενός ολόκληρου χειμώνα και μένει μόνο με το πάφλασμα του σκαριού στο νερό. Η στιγμή που όλα ακυρώνονται και σημασία έχει το ταξίδι που μόλις ξεκίνησε.
Αράζουμε στην πρύμνη και κοιτάμε πίσω την πρωτεύουσα του Αυγούστου να απομακρύνεται. Χαμογελάμε.
Ο ήλιος δύει πίσω από τη Σαλαμίνα. Tα πρώτα τσίπουρα ετοιμάζονται με λίγη γραβιέρα και φρέσκα παξιμάδια.
Βάζουμε ρότα για πρώτη στάση Σέριφο. Μετά; Bλέπουμε.
Όπου μας βγάλει η θάλασσα.
Χωρίς προορισμό.
Μόνο χρόνο. Για μας.