Φράουλα, το υγιεινό φρούτο

Τίποτα δεν θα αντικαταστήσει ποτέ τη γεύση της, τη ζουμερή σάρκα της που λιώνει στο στόμα, το άρωμά της και την απέραντη ευχαρίστηση που δίνει όταν ξανάρχεται n ώρα της συγκομιδής.

Iστορία της φράουλας

Οι Ρωμαίοι γνώριζαν τη φράουλα, αλλά δεν την είχαν καλλιεργήσει στους κήπους τους. Κι όμως το επιστημονικό όνομά της, fragsris chiloensis, μας έρχεται από τα Λατινικά. Οι Ευρωπαίοι γείτονές μας, λιγότερο λαίμαργοι, προτίμησαν να την κρατήσουν στο έδαφος, να έρπεται, δείχνοντας έτσι μια κάποια αχαριστία μπροστά στα εξαίρετα γευστικά προτερήματα αυτού του υπέροχου φρούτου.

Τον Μεσαίωνα θα αρχίσουν οι πρώτες καλλιέργειες της μικρής άγριας φράουλας, που ερχόταν από τις Αλπεις, της μόνης που ήταν γνωστή εκείνη την εποχή. Με την υβριδοποίηση της με άλλα ευρωπαϊκά είδη και με το χρόνο, n ποιότητά της θα βελτιωνόταν. Ωστόσο, το φρούτο αυτό παραμένει μικρό παρά το νέο αίμα που της έφερε τον 17⁰ αιώνα το αμερικάνικο είδος που ήρθε από τη Βιρτζίνια.

Όμως, n πραγματική επανάσταση στην ιστορία της φράουλας θα γίνει έναν αιώνα αργότερα χάρη σε φυτά που έφερε από τη Χιλή ο αξιωματικός του ναυτικού, Φρεζιέ. Έτσι, θα γεννηθούν οι πρώτες μεγάλες φράουλες που είναι και n βάση για τις περίπου 600 ποικιλίες τις οποίες απολαμβάνουμε σήμερα.

Ο καρπός της φράουλας 

Μια φράουλα δεν είναι ένας πραγματικός καρπός... τουλάχιστον για τους βοτανολόγους. Οι πραγματικοί καρποί είναι αυτοί οι μικροί κίτρινοι κόκκοι που υπάρχουν κατά δεκάδες στnv επιφάνεια τnς φράουλας. Όμως, γι' αυτούς που ακούγοντας και μόνο τn λέξn φράουλα νιώθουν το στόμα τους να γεμίζει σάλια, όλα αυτά δεν έχουν καμιά σnμασία.

Ασχετα από τnv ποικιλία στnv οποία ανήκουν και από τnv εποχή κατά τnv οποία εμφανίζονται, νωρίς τnv άνοιξn, το καλοκαίρι ή αργότερα, καλό είναι να μn χάνουμε τnv ευκαιρία. Όταν τnv αγοράζουμε, μια φράουλα πρέπει να δείχνει καθαρή, λαμπερή και σαρκώδnς. Επίσnς, οι μικρές σατινέ τριχούλες τnς πρέπει να φαίνονται ορθωμένες πάνωστnv επιδερμίδα τnς. Όσο για τον πράσινο «γιακά» τnς, είναι κι αυτός μια ένδειξn τού πόσο φρέσκια είναι: πρέπει να είναι καταπράσινος, καλοσχnματισμένος και γεμάτος δροσιά.

Ώριμες, οι φράουλες δεν διατnρούνται περισσότερο από 48 ώρες μέσα σε ένα κουτί που κλείνει αεροστεγώς μέσα στο ψυγείο. Όμως, όταν είναι κάπως άγουρες, μnν περιμένετε ότι θα γίνουν στο σπίτι και ότι θα αποκτήσουν Tnv τόσο λαχταριστή γεύσn τους. Μπορείτε και να τις καταψύξετε, τοποθετώντας τις σε μια σειρά, τn μία πλάι στnv άλλn. Όταν παγώσουν, μπορείτε να τις συγκεντρώσετε σε σακουλάκια, αλλά επειδή το φρούτο αυτό αγαπάει πολύ το νερό, n πλήρnς κατάψυξπ του δεν συνιστάται. Τ ο καλύτερο είναι να σερβίρετε τις φράουλες σφιχτές, με λίγο λεμόνι και με ζάχαρn.

Και κάτι ακόμn:

Να τις πλένετε με τα κοτσανάκια τους για να μnν μπει νερό μέσα στn σάρκα τους, οπότε ένα μεγάλο μέρος από το άρωμά τους θα χαθεί.

Ωφελιμότητα της φράουλας

Λέγεται ότι n κυρία Ταλιέν χρωστούσε τn σφιχτή και ροδαλή σάρκα τnς στn συχνή περιποίnσπ τnς με φράουλες και χλιαρό νερό. Είναι αλήθεια ότι n μάσκα με φράουλα τονώνει τnv επιδερμίδα και τnv κάνει απαλή και όμορφn. Όμως, το φρούτο αυτό έχει και πολλές άλλες αρετές: Παρόλο που περιέχει μόνο 40 θερμίδες ανά 100 γρ., n φράουλα είναι καθαρτική, διουρnτική και δίνει στον οργανισμό βιταμίνες Β και C, σίδnρο, φωσφόρο, ασβέστιο και τανίνες, στοιχεία που συνιστώνται στους υπερτασικούς και σε εκείνους που υποφέρουν από ρευματισμούς και δυσκοιλιότητα.

Αν δεν τολμάτε να ικανοποιήσετε τnv τρελή σας λαχτάρα για τις υπέροχες φράουλες από το φόβο μήπως βγάλετε κοκκινίλες, δοκιμάστε αυτά τα μικρά «κόλπα»: πλύνετέ τις με νερό στο οποίο έχετε ρίξει λεμόνι, βουτήξτε τις για μισή ώρα σε ζαχαρωμένο κρασί και φροντίστε να τρώτε από μία πριν από κάθε γεύμα εν είδει εμβολίου. Ή, ακόμn καλύτερα, αφαιρέστε τους μικρούς εξωτερικούς κόκκους! 

Από το βιβλίο του Στέλιου Παρλιάρου Γλυκά με Φρούτα - Εκδόσεις Σιδέρης