Δεν είναι τυχαίο ότι η πατρίδα του ούζου στη σύγχρονη ιστορία είναι η Λέσβος. Στον κόλπο της Καλλονής παράγονται οι φημισμένες σαρδέλες, οι οποίες στην παστή τους έκδοση, αποτελούν εκλεκτό μεζέ. Το ούζο είναι ιδανικό και για άλλα παστά θαλασσινά, όπως οι ρέγκες, ο γαύρος κ.ά. Τα καλαμαράκια, οι μαρίδες, η αθερίνα και τα υπόλοιπα «θύματα» του τηγανιού αγαπάνε το ούζο. Το ίδιο ισχύει και για ό,τι θαλασσινό περνάει από τη σχάρα, όπως το χταπόδι, τα καλαμάρια, το θράψαλο, ακόμα και πιο μεγάλα ψάρια, αν και αυτά θα πρότεινα να φαγωθούν με τη συνοδεία ενός καλού Ασσύρτικου από τη Σαντορίνη ή ενός μοσχάτου από τη Σάμο. Ακόμη, ούζο θέλουν τα τουρσιά και οι ελιές. Σκέτες ελιές με ούζο είναι αγαπημένος μεζές ελαιοπαραγωγικών περιοχών, όπως η Καλαμάτα και η Λέσβος.
Το lifestyle του ούζου
Στη σύγχρονη μεγαλούπολη η πρόταση «πάμε για ουζάκια» έχει ξεχωριστή σημασία. Προϋποθέτει μεγάλη παρέα και πολύ κέφι. Επίσης, προϋποθέτει η παρέα να είναι χαλαρή και η μέρα να μην περιλαμβάνει άλλες υποχρεώσεις. Συνήθως είναι Σάββατο ή Κυριακή μεσημέρι και τα «καραφάκια» (μπουκαλάκια σήμερα) πάνε σύννεφο. Συνοδεία όλων αυτών που αναφέραμε, το ούζο αποτελεί το απόλυτο αγχολυτικό. Ανεβάζει το κέφι στα ύψη και δημιουργεί δεσμούς στους συνδαιτυμόνες. Όμως προσοχή: το ούζο σε μεγάλες ποσότητες κάνει το λεγόμενο «κακό κεφάλι». Το hangover είναι βαρύ και με διάρκεια. Έτσι, για όσους το πίνουν, συνήθως η παραπάνω κατάσταση δεν συμβαίνει πολύ συχνά. Παρ ’όλα αυτά, εξακολουθεί να έχει τη θέση του στην καθημερινότητα της πόλης.
Κάποιες προτάσεις που δοκιμάσαμε και μας άρεσαν είναι:
• Ούζο Φήμη: 42% με αρώματα ιωδίου και έντονο κρεμώδες σώμα.
• Ούζο Lesvos: 46%, «ζεστό» αλκοόλ και καλά κρυμμένα ζεστά αρώματα.
• Ούζο Μίνι: 40%, ευκολόπιοτο με διακριτικό αλκοόλ και πολυπλοκότητα
• Βαρβαγιάννη Πράσινο: 42% με απαλή υφή και καθαρότητα
• Βαρβαγιάννη Μπλε: 46% με αρώματα ιωδίου και θάλασσας.