Ανάμεσα στους πλέον αισιόδοξους της δεύτερης κατηγορίας, υπάρχουν ακόμα αυτοί που πιστεύουν ότι θα τα καταφέρουν εύκολα, μια και ο μούστος από τα πατημένα σταφύλια θα αρχίσει πάλι να βράζει μόνος και έρημος στο έλεος του θεού, να παράγει διοξείδιο του άνθρακα (CO2) δηλαδή «να θυμώνει» από το κακό του, να μειώνει σιγά-σιγά η γλυκιά του γεύση, παράγοντας αλκοόλ, δηλαδή οινόπνευμα. Πράγματι, το φαινόμενο αυτό από την εποχή του Νώε μέχρι σήμερα είναι το ίδιο απλά στην οινική διάλεκτο ονομάζεται αλκοολική ζύμωση και ελέγχεται πλήρως.
Στις μέρες μας η ερασιτεχνική προσπάθεια μοιάζει με ένα παιδί που μεγαλώνει μόνο του χωρίς αγάπη και στοργή και κάνει του κεφαλιού του, χωρίς γονείς να το διορθώνουν ή κηδεμόνες να το νουθετούν. Ωστόσο ο μούστος μπορεί να διορθωθεί! Μετρήστε λοιπόν τα σάκχαρα στην αρχή που καλό είναι να αγγίζουν τα 220 γραμ. στο λίτρο. Αν είναι λιγότερα συμπυκνώστε ένα μικρό μέρος του (με σιγοβράσιμο σε κατσαρόλα) και ρίξτε το σε δύο δόσεις την τρίτη και τετάρτη μέρα του βρασίματος. Να θυμάστε επίσης ότι οι ζύμες και οι μύκητες που πριν από λίγο βρισκόταν πάνω στη φλούδα της ρώγας, θα άρχισαν τη δουλειά μέσα στις δεξαμενές δημιουργώντας διαφορετικούς τύπους κρασιών, ανάλογα με την ποικιλία του σταφυλιού και τη θερμοκρασία της ζύμωσης που στα λευκά δεν πρέπει να ξεπεράσει τους 20 βαθμούς και στα κόκκινα τους 30.
Δεν είναι και λίγοι αυτοί που προσθέτουν και μύκητες εμπορίου μέσα στο μούστο για εντυπωσιακότερα αρώματα. Η διεργασία αυτή απαιτεί πλήρη γνώση του φαινομένου, ενώ οι ζύμες πρέπει να μπουν την κατάλληλη στιγμή, στην κατάλληλη δόση και με κατάλληλο τρόπο και προετοιμασία. Αφήστε τη ζύμωση να τρέξει μόνη της χωρίς παρεμβάσεις και επίφοβους αυτοσχεδιασμούς.
Το ιδανικότερο δοχείο ζύμωσης θεωρείται ο ανοξείδωτος χάλυβας. Μια δεξαμενή μεταλλική εξασφαλίζει τον ιδανικότερο έλεγχο του μούστου, παρέχει τεράστιες δυνατότητες επιτυχίας αποτελεσματικού καθαρισμού και επιφυλάσσει λιγότερες δυσάρεστες εκπλήξεις. Αν όμως προτιμά το πατροπαράδοτο βαρελάκι φροντίστε να είναι πεντακάθαρο, δρύινο και καινούργιο.
Στη συνέχεια αξίζει να το προστατεύσουμε από τον ύπουλο αέρα που το φλερτάρει για να το παραπλανήσει και να το μετατρέψει σε ξύδι, εμφιαλώνοντάς το όσο πιο σύντομα γίνεται. Τέλος, για τον κατάλληλο φελλό που πρέπει να χρησιμοποιήσετε μην ανησυχείτε, γιατί στην χώρα μας κυκλοφορούν πολλοί που δύσκολα θα μείνετε χωρίς. Έτσι κι αλλιώς οι χύμα καταστάσεις δε βοήθησαν ποτέ κανένα. Πολύ δε περισσότερο το μονάκριβο προσωπικό κρασί σας …
Θέρος...μούστος, πόλεμος!
Όποτε διανύουμε το μήνα του τρυγητού και ενώ στα οινοποιεία οι ζυμώσεις ολοκληρώνονται, οι χομπίστες οινοποιοί αναμένουν αγωνιωδώς την έκβαση των εξελίξεων στο ερασιτεχνικό τους βαρελάκι, ελπίζοντας κάθε χρόνο ότι ειδικά το κρασί τους θα γίνει καλύτερο από κάθε άλλη φορά.
Από τον οινολόγο Δρ. Δημήτρη Χατζηνικολάου
Κατηγορία:
Σχετικά άρθρα
Δημοφιλείς συνταγές