Η ελληνική γαστρονομία: Ανατολή ή Δύση;

Η μοριακή κουζίνα  δίνει τα πινέλα στον μάγειρα που είναι γεννημένος δημιουργός να φτιάξει έναν πίνακα με φαντασία.
Ο Καταλανός Ferran Adria, ο άνθρωπος που άλλαξε το σκηνικό της γαστρονομίας παγκοσμίως με την Μοριακή Κουζίνα, όσο μεγαλοφυής και αν είναι δεν θα μπορούσε να φτάσει εκεί που έφτασε, αν δεν ήταν πρωτίστως καλός μάγειρας.

Θυμάμαι τον Τσαρούχη που έλεγε «Αγαπώ και την Κάλλας και την Σωτηρία Μπέλλου, και δεν αισθάνομαι διαχασμένος».
Αυτή την γαστρονομική ισορροπία έχω βρει κι εγώ, κι όσο κι αν φωνάζουν οι άλλοι εγώ δεν την αλλάζω με τίποτα.  Και τελικά είναι η πεμπτουσία του να ξέρεις να αγαπάς. Κι εγώ αγαπώ την νόστιμη κουζίνα από όπου κι αν προέρχεται. Και θα χειροκροτήσω όταν την βρω. Είτε  είναι φτιαγμένη με Iota, είτε φτιαγμένη με Ζέα.

Πολύ  συχνά θα με βρείτε να τρώω στον Οικονόμου ή αν θέλω ψάρι, απέναντι στο Θεραπευτήριο. Δεν σημαίνει όμως ότι δεν χαίρομαι που ακριβώς δίπλα άνοιξαν νέοι σεφ το "Θείο Τραγί"  που χρησιμοποιεί Μοριακά υλικά.
Είναι γνωστή η αγάπη μου για την Γαλλική κουζίνα. Όποιος φίλος πάει στο Παρίσι, έχει να αντιμετωπίσει τα παραπονιάρικα ματάκια μου για ένα κουτί macaron από το Maison Ladurée.
Σαν Ελληνίδα όμως που είμαι, είναι φυσικό να αγαπώ ό,τι Ελληνικό.


Αλλά χαίρομαι που πλέον μπορώ να φάω ένα μακαρόν της προκοπής πλέον και στην Αθήνα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι απαρνούμαι την πατρίδα μου; Ή ότι θα θελα να μουν Γαλλίδα;