Print
EmailΗ γευσιγνωσία και η κατανάλωση, το σερβίρισμα ενός παλαιωμένου ερυθρού κρασιού, είναι συνάρτηση της χρήσης μίας σειράς πολύτιμων εργαλείων, τα οποία μετατρέπουν τις παραπάνω διαδικασίες σε πραγματική μυσταγωγία. Με αυτό τον τρόπο, το "τεχνικό" μέρος της προετοιμασίας των παραπάνω γίνεται Τέχνη.
Η σημασία στη λεπτομέρεια, η σωστή προετοιμασία, είναι διαδικασίες οι οποίες μπορούν να απογειώσουν τις αισθήσεις.
Είναι άδικο εξάλλου, να καταστρέψουμε τις ημέρες των εορτών, ότι με τόσο κόπο -και πιθανότατα χρήμα- αναπαυόταν καρτερικά στην κάβα μας!
Για τη μεταφορά αρχικά, του κρασιού από το κελάρι στο τραπέζι μας, φροντίζουμε για την ηρεμία της φιάλης, μεταφέροντάς τη με ένα ειδικό καλάθι σερβιρίσματος.
Εργαλείο εργασίας των οινοχόων, από διάφορα υλικά κατασκευής -μεταλλικό, ψάθινο κτλ.- είναι απαραίτητο για τα κρασιά παλαίωσης και στη ..χωρική κατανάλωση, για να ανακόπτει την ανοδική πορεία του ιζήματος που έχει δημιουργηθεί.
Παρόλο αυτά, αποτελεί συχνά, ένα ακόμη διακοσμητικό στοιχείο στο γιορτινό τραπέζι.
Ένα ειδικό εργαλείο, απαιτείται για να κοπεί το πλαστικό ή και μεταλλικό καψύλιο, με απλές, γρήγορες κινήσεις, αποφεύγοντας έτσι την καταπόνηση της φιάλης, με συνεχείς περιστροφικές - και ..καταστροφικές, πολλές φορές κινήσεις.
Το χρηστικότερο και με ευρεία γκάμα σχεδίων, λατρεμένο από τους ειδικούς που γυρεύουν το καλύτερο, είναι το ανοιχτήρι. Μικρό αντικείμενο τέχνης πολλές φορές, το μυστικό στο σχεδιασμό του, είναι να επιτευχθεί η κάθετη εισαγωγή του στο φελλό πάντα με ακρίβεια, αποφεύγοντας, την άσκοπη περιστροφή και πίεση που επιφέρει αναταραχή στο πολύτιμο περιεχόμενο. Τα είδη του ποικίλουν, ανάλογα με το "σύστημα" εξαγωγής του φελλού (π.χ. Screwpull. Puigpull κ.α.). Πρόβλημα πάντως αρκετών από αυτά είναι πολλές φορές, η επίπονη προσπάθεια που απαιτείται κατά το άνοιγμα της φιάλης.
Τα "μεγάλα" κρασιά, χρειάζεται να "αναπνεύσουν", αρκετή ώρα πριν τα γευτούμε.
Απαραίτητη κατά συνέπεια, είναι η χρήση μίας ειδικής καράφας – η μετάγγιση αυτή από το μπουκάλι, έχει ως αποτέλεσμα την οξυγόνωσή του κρασιού και άρα την απελευθέρωση των "κλειστών" μέχρι εκείνη τη στιγμή αρωμάτων του.
Στην περίπτωση των παλαιωμένων κρασιών, η χρήση της καράφας μετάγγισης επιβάλλεται, με σκοπό να απομακρύνουμε το ίζημα που έχει κατακαθίσει στη φιάλη και την αποφυγή εισαγωγής του στερεού υπολείμματος στο ποτήρι μας. Η συνολική διαδικασία είναι εντυπωσιακή, όταν μάλιστα πραγματοποιείται από ειδικό γνώστη - τον οινοχόο για τους χώρους εστίασης.
Η κατανάλωση καθώς και η διατήρηση ενός μεγάλου κρασιού στη σωστή θερμοκρασία έχει ιδιαίτερη σημασία.
Ένα μικρό υδραργυρικό θερμόμετρο, χρησιμοποιείται, αν και όχι συχνά, για να μετράται η θερμοκρασία, πριν το σερβίρισμα.
Η ιδανική θερμοκρασία κατανάλωσης για ένα μεγάλο κόκκινο κρασί, είναι οι 16-18º C, φροντίζοντας να μην τους ξεπεράσουμε.
Ακόμη και στα κόκκινα κρασιά μεγάλης κλάσης, δεν φοβόμαστε τον πάγο. Έτσι, πολλές φορές συνίσταται κιόλας το πέρασμα για λίγα λεπτά από αυτόν, για να επιτύχουμε την επιθυμητή θερμοκρασία κατανάλωσης.
Κλασσικό και κομψό, χρησιμοποιείται ευρύτατα πλέον.
Είναι το μεταλλικό "δαχτυλίδι", που τοποθετείται στο στόμιο της φιάλης περιμετρικά, με σκοπό τη συλλογή της ανεπιθύμητης σταγόνας κατά το σερβίρισμα.
Εάν στερούμαστε τη μαεστρία του επαγγελματία, ο οποίος με προσοχή και χάρη στριφογυρίζει το στόμιο της φιάλης πάνω από το ποτήρι μας, τότε θα ανατρέξουμε στην απλή αλλά πολύ πρακτική αυτή κατασκευή, "-stop".
Πρόκειται για ένα απλούστατο δίσκο από πλαστικό επιμεταλλωμένο, το οποίο χάρη στην ελαστικότητά του, προσαρμόζεται στο στόμιο της φιάλης, και κατευθύνει το κρασί στο ποτήρι μας, έως την τελευταία σταγόνα!
…Να το πιεις στο ποτήρι αλλά …σε ποιό;
Tα μεγάλα κρασιά απαιτούν και μεγάλο ποτήρι!
Ο γευστικός πλούτος, αλλά κυρίως το πολύπλοκα αρώματα ενός καλοδομημένου ερυθρού κρασιού μεγάλης κλάσης, αναδεικνύονται με το κατάλληλο ποτήρι, με βασικό χαρακτηριστικό, την μεγάλη επιφάνεια επαφής με τον αέρα. Έτσι το περιεχόμενο αναπνέει και ελευθερώνονται και τα πιο σύνθετα τριτογενή αρώματα που του έχει προσδώσει η μακρόχρονη παλαίωση.
Η κατανάλωση ολόκληρου του περιεχομένου της φιάλης, δεν είναι πάντα εφικτή.
Στην περίπτωση λοιπόν, που απομείνει ποσότητα από το πολύτιμο υγρό, τότε χρησιμοποιούμε ένα ειδικό πώμα και φυλάσσουμε το μπουκάλι με το κόκκινο κρασί στον πάγο, φροντίζουμε να το καταναλώσουμε στις επόμενες έξι ώρες.
Μικρά και χρήσιμα εργαλεία, συνεισφέρουν στην μαγεία των εορτών και αποτελούν ταυτόχρονα, μία όμορφη λύση για ένα κομψό, ανεκτίμητο δώρο στους αγαπημένους μας οινόφιλους.
