Γαύρος παστός (αντσούγια)
Από τα πολύ παλιά χρόνια, πολύ πριν εμφανιστούν τα σύγχρονα αλιευτικά εργαλεία, όταν οι ψαράδες έπεφταν σε καλές ψαριές κοπαδιαστών ψαριών, είχαν πάντα το πρόβλημα της διάθεσης του. Γαύροι, σαρδέλες, σαυρίδια, κολιοί και άλλα παρόμοια ψάρια, που συχνάζουν στις ελληνικές θάλασσες, αποφάσιζαν να θυσιαστούν στο όνομα της ανθρώπινης διατροφής , με αποτέλεσμα να οδηγήσουν τον ανθρώπινο νου, στην εξεύρεση τρόπων συντήρησής τους, για μέρες αλλά και εποχές φτωχών αλιευτικών επιδόσεων. Ο πιο αρχαίος τρόπος συντήρησης των μικρών αυτών ψαριών είναι το πάστωμα, που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Στην Εύβοια μάλιστα λειτούργησαν κατά καιρούς και λειτουργούν μέχρι και σήμερα αρκετές μεγάλες μονάδες παστώματος αλλά και κονσερβοποίησης ψαριών.
Συστατικά:
2 κιλά γαύρο
½ κιλό αλάτι χονδρό
Οδηγίες:
1. Πλένουμε το γαύρο και αν θέλουμε αφαιρούμε το κεφάλι.
2. Παίρνουμε ένα δοχείο μεγάλου ανοίγματος και πασπαλίζουμε τον πάτο του με αλάτι.
3. Στρώνουμε στη σειρά δίπλα-δίπλα τους γαύρους.
4. Πασπαλίζουμε ξανά με αρκετό αλάτι και κάνουμε μια δεύτερη στρώση με γαύρους, αλλάζοντας τη φορά της τοποθέτησης των ψαριών.
5. Συνεχίζουμε τη διαδικασία μέχρι να μας τελειώσουν τα ψάρια, αλλάζοντας σε κάθε στρώση τη φορά των γαύρων.
6. Όταν στρώσουμε και τους τελευταίους γαύρους, τους σκεπάζουμε με μπόλικο αλάτι και τοποθετούμε ένα σανίδι πάνω από τους γαύρους. Πάνω από το σανίδι τοποθετούμε ένα μεγάλο σχετικά βάρος, συνήθως μια μεγάλη πέτρα, έτσι ώστε να συμπιεστεί πολύ η σύνθεση αυτή αλατιού και ψαριών.
7. Αφήνουμε έτσι το δοχείο σε σκιερό μέρος περίπου 60 μέρες. Μετά την πάροδο του διαστήματος αυτού οι αντζούγιες μας είναι έτοιμες.