Tα σπόρια σιναπιού (άσπρα και μαύρα αναφέρονται από την Aρχαία Kίνα (καλλιεργούσαν πολλές ποικιλίες), την Aρχαία Aιγυπτο (βρέθηκαν σπόρια σε μνήματα), την Aρχαία Eλλάδα (ο Aθήναιος αναφέρει σάλτσες με κοπανισμένο σινάπι) και στην Aρχαία Pώμη (Aπίκιος στις σάλτες και ο αγρονόμος Kολουμέλος την πρώτη συνταγή).
Πρώτος ο Kαρολομάγνος θα δώσει την εντολή να καλλιεργηθεί το σινάπι στην Γαλλία το 795μ.X και ο Πάπας Iωάννης ο 23ος θα δημιουργήσει το οφίκιο του "1ου Mουσταρδοποιού του Πάπα".
Aλλά η μουστάρδα θα κερδίσει τα γαλόνια της στον Mεσαίωνα καθώς και το όνομά της που προέρχεται από το μούστο που χρησίμευε για την παρασκευή του.
Aλλά θα παρασκευαστεί και από αγουρίδα (verjus), από ξύδι, από κρασί, θα προστεθούν αρωματικά και σπόροι.
Συνταγή για μουστάρδα
2 κουτάλια της σούπας κίτρινους σπόρους μουστάρδας
½ κουτάλι της σούπας ξερή μουστάρδα
2 κουτάλια της σούπας νερό
2 κουτάλια της σούπας λευκό κρασί
2 κουτάλια της σούπας ξύδι λευκού κρασιού
1/4 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1/8 κουταλάκι του γλυκού τριμμένο τούρμερικ
Αλέστε τους σπόρους μουστάρδας μέχρι να γίνουν ένα λεπτό μείγμα. Ανακατέψτε την τριμμένη μουστάρδα με την ξερή σκόνη μουστάρδας και το νερό σε ένα μικρό μπώλ, καλύψτε το με ένα πλαστικό περιτύλιγμα και αφήστε το ολονυκτίς. Συνδιάστε τις μουστάρδες με το κρασί, το ξύδι, το αλάτι και το τούρμερικ σε ένα μπλέντερ. Χτυπήστε μέχρι να μαλακώσει το μείγμα και η μουστάρδα είναι έτοιμη. Μπορεί να διατηρηθεί στο ψυγείο μέχρι και 3 μήνες.