Αγγουρίτσα και δακτυλίτης. Για τις παθήσεις της καρδιάς.
Αρμπαρόριζα. Χρησιμοποιείται στα αρώματα. Απαραίτητο για το μπουντουάρ μας.
Ασφάκα. Με αντιοξειδωτικές ουσίες κατά των ρυτίδων, σταματά το χρόνο.
Βαλεριάνα. Αντί για ηρεμιστικό όταν είμαστε θυμωμένοι και έχουμε νεύρα.
Βασιλικός. Από τα φύλλα του αποστάζεται αιθέριο έλαιο. Ανάμεσά τους και η λιναλόλη, εντομοαπωθητικό. Βοηθάει στις στομαχικές και εντερικές παθήσεις. Τονώνει το νευρικό σύστημα, καταπολεμά το στρες, βοηθά στη συγκέντρωση. Ανακουφίζει από το βήχα, την κατάθλιψη και την ατονία.
Γεράνι. Μια σταγόνα σε νερό, ως πλύση για το στόμα για ευχάριστη αναπνοή. Κατά της κυτταρίτιδας.
Δάφνη. Για αρθρίτιδες, ρευματισμούς, για όλες τις δερματίτιδες και για την τριχόπτωση.
Δενδρολίβανο. Βοηθάει το λεμφικό σύστημα. Καταπραΰνει τους πόνους των ποδιών. Ωφελεί τη μνήμη.
Δίκταμο. Κάποιοι το βράζουν και το πίνουν σα τσάι και άλλοι το χρησιμοποιούν σαν αντισηπτικό σε τραύματα αλλά και στη γρίπη και το κρυολόγημα.
Δυόσμος. Ανακουφίζει από τον πυρετό και τους πονοκεφάλους. Για χρόνιες δερματικές παθήσεις, αρθριτικούς πόνους και κουρασμένα άκρα.
Λεβάντα. Το αρωματικό νερό της απλώνεται στο δέρμα για εγκαύματα του ήλιου, στους κροτάφους και στο μέτωπο για πονοκεφάλους. Διαλύεται στο μασάζ για πόνους μυών.
Μελισσόχορτο. Μας τονώνει. Είναι αντισπασματικό, αντιρευματικό και αντιασθματικό. Βοηθάει στους κωλικούς και στη δυσπεψία.
Ρίγανη. Για το άσθμα, τη βρογχίτιδα, το βήχα και την κυτταρίτιδα (αν δεν δείτε αποτελέσματα με το γεράνι). Διώχνει και τις ψείρες...
Μέντα. Απολυμαίνει την ατμόσφαιρα, ανοίγει την αναπνοή, ανακουφίζει από το κρυολόγημα και τον πυρετό. Τονώνει την αιμάτωση της επιδερμίδας.
Τσουκνίδα. Αν «ανοίγει» συχνά η μύτη σας, λέγεται ότι ο χυμός της τσουκνίδας είναι στυπτικός και συμβάλλει στην άμεση ανάσχεση της ρινορραγίας. Την πίνουμε και με λεμονόχορτο.
Φασκόμηλο. Απολυμαίνει και αρωματίζει την ατμόσφαιρα. Για έκζεμα, παχυσαρκία, ατονία, αδυναμία. Καθαρίζει και το δέρμα..