Μαγικές δίαιτες: H Αλήθεια και ο Μύθος

Ας ξεκινήσουμε με την εξής παραδοχή: Τίποτε στο σώμα δε λειτουργεί μεταφυσικά, θαυματουργά και πέρα από τα όρια που ο ίδιος ο οργανισμός μας ορίζει.
Όταν, λοιπόν, κάποιος υπόσχεται απώλεια βάρους δέκα κιλών σε δεκαπέντε ημέρες ή πέντε κιλών την εβδομάδα, κινείται στη σφαίρα του ανέφικτου.

Είναι γεγονός ότι ο οργανισμός έχει περιορισμένες δυνατότητες να κάψει λίπος. Άρα, αν κάποιος χάνει Βάρος με την παραπάνω συχνότητα, το σίγουρο είναι ότι δε χάνει λίπος, αλλά υγρά, καθώς και κυτταρικό (ενδοκυτταρικό και εξω- κυτταρικό) ιστό.

Επιπλέον, όταν κάποιοι στην προσπάθειά τους να αποδώσουν χημικές ιδιότητες σε μια δίαιτα, ισχυρίζονται ότι πρέπει να τρώμε μόνο ένα είδος φαγητού την ημέρα, όχι μόνο κάνουν λάθος, αλλά προσπαθούν να επιβάλουν ένα εντελώς λανθασμένο τρόπο διατροφής, επικίνδυνο για την υγεία, λόγω της έλλειψης θρεπτικών συστατικών και ιχνοστοιχείων (βιταμινών και μετάλλων).

Και ας αναφερθούμε τώρα στις λεγάμενες «χημικές» δίαιτες. Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι τα πάντα στον οργανισμό μας είναι χημεία.
Για την ακρίβεια, βιοχημικές είναι όλες οι μεταβολικές μας διαδικασίες που ακολουθούν την οποιαδήποτε λήψη τροφής από τον άνθρωπο.
Πιο συγκεκριμένα, ακόμα κι όταν πίνουμε νερό, πραγματοποιείται συγκεκριμένη χημική αντίδραση στον οργανισμό μας για να φτάσει το υγρό στους ιστούς μας.

Συνεπώς, ο χαρακτηρισμός «χημική» δίαιτα, συνιστά απλώς προσπάθεια απόδοσης κάποιας μαγικής ιδιότητας στη δίαιτα, η οποία φυσικά κάθε άλλο παρά «μαγική» είναι.

Σειρά έχουν τώρα οι δίαιτες «πείνας», δηλαδή αυτές που περιλαμβάνουν πολύ λίγες θερμίδες, στις οποίες καταφεύγουμε όταν επιδιώκουμε να χάσουμε γρήγορα βάρος. Οι κίνδυνοι από τις δίαιτες με πολύ λίγες θερμίδες είναι πια τεκμηριωμένοι τόσο επιστημονικά όσο και πειραματικά. Όταν, λοιπόν, τρώμε λιγότερες από οκτακόσιες θερμίδες την ημέρα, οδηγούμαστε σε μια κατάσταση που 
λέγεται καταβολισμός, κατά την οποία καταστρέφεται κυτταρικός ιστός, με τις γνωστές σοβαρές συνέπειες. Επιπλέον, η έλλειψη ικανοποιητικής ποσότητας υδατανθράκων,
οδηγεί σε κέτωση (ο οργανισμός για την παραγωγή ενέργειας χρησιμοποιεί τα λιπαρά οξέα του σώματος και όχι τους υδατάνθρακες), η οποία διαταράσσει την ισορροπία των ηλεκτρολυτών που ρυθμίζουν τη λειτουργία της καρδιάς, όπως επίσης και την ισορροπία των υγρών του σώματος. Στην περίπτωση αυτή, το σώμα χρησιμοποιεί τη δική του πρωτεΐνη για να παράγει ενέργεια, ενώ η έλλειψη βιταμινών και μετάλλων επιβραδύνει την ταχύτητα του βασικού μεταβολισμού και προκαλεί ατονία, εκνευρισμό και γενικά όλα τα συμπτώματα της κακής διατροφής.
Τελευταίο είδος δίαιτας που θα μας απασχολήσει είναι οι δίαιτες με πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και, φυσικά, πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη. Το κύριο αρνητικό σε αυτές τις δίαιτες είναι η υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος των πρωτεϊνών, η οποία αποβαίνει ολέθρια τόσο για την υγεία μας (μεγάλη ποσότητα χοληστερίνης στα ζωικά λιπαρά) όσο και για το σκοπό μας, ο οποίος πάντοτε πρέπει να είναι η απώλεια λίπους και όχι απλώς βάρους.
Στις δίαιτες αυτές μειώνεται, βέβαια, το Βάρος, το οποίο, όμως, προέρχεται από την απώλεια υγρών και κυτταρικού ιστού. Κατά τη διάρκεια τέτοιου τύπου δίαιτας, παράγονται χημικά υποπαράγοντα στο σώμα μας, τα οποία προέρχονται από ατελή καύση λίπους, που ονομάζονται κετόνες. Οι κετόνες είναι ουσίες που δηλητηριάζουν το αίμα μας. Όταν, λοιπόν, η συγκέντρωση τους ανέβει σε υψηλά επίπεδα, παρουσιάζονται σοβαρές οργανικές ανωμαλίες. 

Αν, λοιπόν, πραγματικά θέλουμε να απαλλαγούμε από το ανεπιθύμητο λίπος, αυτό που επιβάλλεται να κάνουμε είναι να μην παρασυρόμαστε από όσα «μαγικά» υπόσχονται οι «θαυματουργές» δίαιτες αλλά να ζητάμε τη βοήθεια των ειδικών.