Το Αχλάδι - Γευστικά γλυκά με αχλάδι

Παλιά λαϊκή έκφραση να «κρατάει κανείς ένα αχλάδι για τη δίψα» περικλείει μια μεγάλη αλήθεια. Κανένα φρούτο δεν μας ξεδιψάει καλύτερα.

Μοναδική γεύση, ζουμερή σάρκα, δροσιά που περιέχει πάνω από 80% νερό, αλλά και πολύτιμα φυσικά στοιχεία που ενισχύουν τον οργανισμό, κάνουν το αχλάδι ένα εξαιρετικό φρούτο που οι άνθρωποι ανακάλυψαν και καταναλώνουν από τους αρχαιότερους πολιτισμούς.

H αχλαδιά θα πρέπει να γεννήθηκε κάπου στην κεντρική Ασία και να εμφανίστηκε στη δυτική Ευρώπη κατά τη λίθινη εποχή. Κουκούτσια από αχλάδια βρέθηκαν σε ποσότητες σε διάφορες προϊστορικές τοποθεσίες. Ωστόσο, n καθεαυτή καλλιέργεια θα πρέπει να άρχισε στην Κίνα πάνω από 4.000 χρόνια πριν από την εποχή μας. Το φρούτο αυτό είχε και μια ιδιαίτερη συμβολική σημασία γιατί στα Κινεζικά n λέξη «λι» προφερόμενη διαφορετικά σημαίνει «αχλάδι» ή «χωρισμός».

Έτσι, συγγενείς, φίλοι και εραστές δεν θα πρέπει ποτέ να μοιράζονται ένα αχλάδι για να μη... χωρίσουν!

Οι Έλληνες εκτιμούσαν ιδιαίτερα αυτό το φρούτο που ο Όμηρος ονόμαζε «δώρο των Θεών».

Οι Ρωμαίοι, πρώτοι στην τέχνη της μεταμόσχευσης, θα ανέπτυξαν μια σειρά από ποικιλίες και τις διέδωσαν σε όλες τις εύκρατες περιοχές που κατείχαν τα στρατεύματά τους.

O Κάτων αναγνώριζε έξι ποικιλίες αχλαδιού, ο Πλίνιος σαράντα μία, στην Αναγέννησα ξεπέρασαν τις διακόσιες, χίλιες κατά τη δεκαετία του 1850 και, σήμερα, γύρω στις πέντε χιλιάδες, αν και μόνο μια δεκαριά έχουν μια πραγματική εμπορική αξία.

Ανάλογα με τις ποικιλίες, τα αχλάδια φτάνουν στην πλήρη ωρίμανσή τους στη διάρκεια μιας μάλλον μακράς περιόδου μετά τη συγκομιδή.

Το χαρακτηριστικό αυτό επιτρέπει τη διαθεσιμότητα του φρούτου αυτού όλη τη χρονιά με μια κλιμάκωση ποικιλιών ανάλογα με το σχήμα, το χρώμα και κυρίως τη γεύση.

Εκτός από τη χρήση του σε πολλά επιδόρπια, τάρτες, τούρτες, σαρλότ και γρανίτες, το αχλάδι συνοδεύει θαυμάσια ζεστά πιάτα και κυρίως πουλερικά, λευκά κρέατα ή ακόμη φέτες ζαμπόν ή καπνιστού ψαριού.

Επίσης, μικροί κύβοι αχλαδιού θα γλυκάνουν το ροκφόρ και θα τονίσουν τη γλύκα μιας ψητής ζύμης.

Συνταγή από  Στέλιος Παρλιάρος

Βιβλίο  Γλυκά με Φρούτα 

Εκδόσεις Σιδέρης

		Τάρτα φούρνου με αχλάδια Σε μία κατσαρόλα βάζουμε το βούτυρο σε μικρά κομμάτια, το νερό, τn ζάχαρη και τα μυρωδικά.
		Αχλάδια βρασμένα σε γλυκό κρασί και βανίλια Καθαρίζουμε προσεχτικά τα αχλάδια αφαιρώντας τη φλούδα και αφήνοντας το κοτσανάκι (μπορούμε να τα καθαρίσουμε με το εργαλείο που καθαρίζουμε τα καρότα).
		Τάρτα με Αμύγδαλο και αχλάδια σε κρασί Η ζύμη σαμπλέ χρησιμοποιείται για γλυκές τάρτες και επιδόρπια. Τερμαχίζουμε το βούτυρο σε κύβους και ρίχνουμε όλα τα υλικά μαζί στο μίξερ.