O Άγιος Βαλεντίνος ήταν σκέτη λέρα

Δεν τον γνωρίζω τον κύριο. Ούτε πιστεύω ότι υπάρχει στ’ αλήθεια. Και δεν είναι ούτε επειδή είμαι μόνη ούτε επειδή δεν υπήρξα ερωτευμένη. Απλώς θεωρώ ότι η 14η Φεβρουαρίου είναι η μέρα που γιορτάζουν οι ανθοπώλες, οι βιβλιοπώλες, οι κοσμηματοπώλες και οι ζαχαροπλάστες. Eγώ, πάλι, όχι.

Καλύτερα να αποφύγουμε τα κλισέ όπως «εγώ γιορτάζω όλες τις ημέρες του χρόνου» και άλλες υπεκφυγές. Αν αγαπάς, αν σέβεσαι το περιβάλλον, τα ζώα, τις γυναίκες, τα παιδιά, δεν περιμένεις από τις Παγκόσμιες Μέρες για να κάνεις κάτι. Αλλά και η ερώτηση «εσύ γιορτάζεις;» είναι μάλλον λόγος για να απαντήσεις «ΟΧΙ», «ΟΧΙ», «ΟΧΙ». Και πάλι όχι.

Και γιατί να γιορτάζεις; Για να φας σοκολατάκια σε σχήμα καρδούλας, να ντυθείς στα κόκκινα, να βάλεις στο βάζο κόκκινα τριαντάφυλλα που δεν μυρίζουν, να λύσεις κόκκινες faux κορδέλες, να φας σε δήθεν ρομαντικά εστιατόρια με σικέ ατμόσφαιρα και ξενέρωτο κατάλογο;

Επειδή δεν μας πηγαίνει ο αρνητισμός, προτείνουμε να μην πάμε κόντρα στον Άγιο Βαλεντίνο ούτε να τον αγνοήσουμε. Να τον φέρουμε στα μέτρα μας. Πώς; Να γράψουμε (ή να κάψουμε πιο σωστά) ένα cd στον αγαπημένο μας με τραγούδια που σημαίνουν κάτι και για τους δύο, να συνθέσουμε ένα κολάζ από φωτογραφίες, χειροποίητο κι αυτό, να αγοράσουμε κάτι άσχετο (χωρίς κορδελάκια και κόκκινες υπερβολές) που όμως συμβολίζει κάτι για τη σχέση.

Ο Άγιος Βαλεντίνος θα έπρεπε να είναι μουσική. Τι μουσική; Tom Waits και Blue Valentines. Αφιερωμένο εξαιρετικά… Με όλη τη βραχνάδα και το πάθος. Από τον ¶γιο Τομ.

Ο Άγιος Βαλεντίνος θα έπρεπε να είναι φαγητό. Κάτι που έχεις φτιάξει με αγάπη, έχεις παραγγείλει, έχεις διαλέξει.

Αλλά και κρασί… Κάτι σπάνιο, κάτι ερωτικό, κάτι όχι απαραίτητα ακριβό. Για μένα, θα ήταν και ρούχο. Ένα σετ εσωρούχων; Ναι, κάτι ασορτί και για τους δύο. Έτσι για την πλάκα. Ή ένα σέξι φόρεμα για τη γυναίκα και ένα super fitted πουκάμισο με μανικετόκουμπα για τον άνδρα.

Όχι αρώματα. Μαλώνουμε μετά. Έτσι λένε τουλάχιστον. Ούτε σοκολάτες. Αρκετές θερμίδες δεν καταναλώνουμε κάθε μέρα; Εκτός κι αν είναι κάτι εξαιρετικό. Όχι, αυτή την 14η Φεβρουαρίου θα κάνουμε αποχή από τη σοκολάτα, τις τούρτες με ερωτευμένους πιγκουίνους, τα «πλαστικά» λουλούδια, μαζί και την «πλαστική» διάθεση.

Ροδοπέταλα στο κρεβάτι; Πού ζούμε; Αποτυπώματα κόκκινου κραγιόν σε κάρτα; Μπλιαχ. Ας βάλουμε νέους κανόνες. Πως για ολόκληρο τον Φεβρουάριο δεν θα πρέπει να (ξανα)τσακωθούμε. Να ξεχάσουμε τα 1.000 και 1 tips για τέλειο σεξ. Να εφεύρουμε δικά μας. Να φτιάξουμε όλες τις συνταγές του Gourmed μαζί. Ο ένας θα διαβάζει και ο άλλος θα εκτελεί. Να βγούμε και να γιορτάσουμε στις 14 Μαρτίου. Να φύγουμε ταξίδι. Για μία μέρα. Για μία νύχτα μόνο. Να ζήσουμε σαν τουρίστες στην πόλη μας. Να μην το πούμε σε κανέναν. Να κλείσουμε δωμάτιο με θέα στην Αθήνα. Εγώ έχω κάτι στο μυαλό μου. Εσύ;

Τα videos του «δικού» μου Βαλεντίνου:

1. Pingu Valentine

2. Saint Valentine 2007
Erasmus Horsens

3. You are my sunshine

4. Kimeru no Gachinko Sanpun cooking 01 - Love Omelettes

5. Billy's Band - Blue Valentines

6. My bloody valentine: cigarette in your bed

7. My funny Valentine (The Talented Mr. Ripley)