Οι κυνηγοί χόρτων

Αυτοί που γνωρίζουν μπορούν να τα ξεχωρίσουν, ξέρουν ποια κάνουν καλό και ποια δεν έχουν καμία αξία ή δεν τρώγονται καν. Κάποια είναι καλά για το συκώτι, τα νεφρά ή καθαρίζουν το αίμα, και βέβαια όλα διευκολύνουν το πεπτικό σύστημα.

Αυτό που με εντυπωσιάζει, ζώντας στην εξοχή όπως εγώ, είναι ότι οι ντόπιοι τα μαζεύουν από τα χωράφια τους μετά τις δυνατές βροχές του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου. Δεν τα καλλιεργούν, αλλά βγαίνουν άγρια. Πάντα σου λένε γεμάτοι υπερηφάνεια ότι είναι άγρια, ακόμα και στις ταβέρνες.
Ένα κοινό θέαμα στην Ελληνική ύπαιθρο είναι ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου, συνήθως Mercedes ή BMW ή κάποια άλλη ακριβή μάρκα. Κάπου εκεί υπάρχει μια ομάδα συνήθως καλοντυμένων ανθρώπων που χτενίζουν το χωράφι σκυφτοί, με ένα μαχαίρι στο ένα χέρι και μια πλαστική σακούλα στο άλλο. Αν δε συνειδητοποιήσεις τι κάνουν, το θέαμα δείχνει εξαιρετικά περίεργο. Παρόλα αυτά, αυτοί οι κυνηγοί χόρτων, συνήθως άνθρωποι της πόλης, περνούν μια υπέροχη μέρα στην εξοχή, ψάχνοντας για τα αγαπημένα τους χόρτα. Θυμηθείτε ότι δεν είναι φτωχοί άνθρωποι που προσπαθούν να εξασφαλίσουν το φτωχό γεύμα τους, αλλά εύποροι άνθρωποι, που προσπαθούν να εξασφαλίσουν τα νόστιμα, ωφέλιμα χόρτα με τα οποία μεγάλωσαν.

Αν βρεθείτε στην εξοχή και δείτε του κυνηγούς χόρτων, ίσως θελήσετε να τους ακολουθήσετε. Σιγουρευτείτε όμως, ότι το χωράφι που διαλέξατε δεν έχει χρησιμοποιηθεί πρόσφατα από πρόβατα και κατσίκες, καθώς επηρεάζεται η γεύση.