Print
Email
Η πόλη είναι απίστευτα φιλική για τον τουρίστα και περιλαμβάνει βόλτα με ανοιχτό λεωφορείο, περιπάτους και μουσεία, μόνο που εδώ όλα είναι λίγο πιο οργανωμένα από τις περισσότερες Ευρωπαϊκές πόλεις. Η πόλη ενισχύει τη μοναδικότητά της από την απίθανη αρχιτεκτονική του Gaudi. Η δημιουργικότητα του Gaudi είναι πανταχού παρούσα, στα πάρκα στις προσόψεις και τις στέγες των σπιτιών και φυσικά στο μνημειώδη μισοτελειωμένο ναό της Sagrada Familia. Χωρίς αυτόν η Βαρκελώνη θα ήταν τουλάχιστον λιγότερο ενδιαφέρουσα οπτικά. Υπάρχει επίσης το μουσείο του Πικάσο, που στεγάζεται σε 5 μεσαιωνικά σπίτια στο κέντρο της πόλης. Πάρα πολλά πράγματα ακόμη για να δει κανείς, αλλά όχι σε τρεις ημέρες. Μια πανέμορφη πόλη με υπέροχους ανθρώπους και ούτε μια γόπα από τσιγάρο στο δρόμο.
Αυτό που πραγματικά μας εντυπωσίασε ήταν η αίσθηση της πόλης, η ζωντάνια με τους ντόπιους αλλά και τους τουρίστες να απολαμβάνουν την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρά της. Σχεδόν όλοι οι μπάρμεν που συναντήσαμε ήταν Ιρλανδοί. Συναντήσαμε επίσης κάποιους Νοτιαμερικανούς που ζούσαν εκεί και εργάζονταν, ή απλά επισκέπτονταν την πόλη. Ευτυχώς μιλάω Ισπανικά, αλλά όχι Καταλανικά. Όταν ζούσα στη Μαδρίτη, πριν πολλά χρόνια, και επισκεπτόμουν τη Βαρκελώνη, τα Καταλανικά ήταν απαγορευμένα, αλλά όχι πια. Οι πινακίδες είναι στα Καταλανικά, τα Ισπανικά και ίσως Αγγλικά. Είναι πολύ εθνικιστές και αποκτάς την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε διαφορετική χώρα για την οποία οι Καταλανοί είναι πολύ υπερήφανοι.
Το φαγητό είναι καταπληκτικό! Η Βαρκελώνη είναι λιμάνι και έτσι τα θαλασσινά είναι πεντανόστιμα και φρέσκα. Παρ’ όλα αυτά πρέπει να κάνουμε μια προειδοποίηση. Όλα τα εστιατόρια διαθέτουν μεγάλη ποικιλία από παέγιας, όμως καμία από όσες δοκιμάσαμε δεν ήταν ιδιαίτερα καλή. Κάθε φαγητό έχει την καταγωγή του και η παέγια προέρχεται από την Ανδαλουσία στον Ισπανικό νότο και όχι από τη Βαρκελώνη. Ξέρω φίλους που δοκίμασαν νόστιμη παέγια στη Βαρκελώνη, εμείς όμως όχι. Μπορείτε πάντως να δοκιμάσετε την τύχη σας σε κάποιο από τα μικρά στέκια της «Las Ramblas» και να πετύχετε ένα αξιοπρεπές γεύμα. Φάγαμε όμως άλλα νόστιμα πιάτα, όπως παραδοσιακά τάπας, Jamon Iberico και φρέσκα θαλασσινά. Έχουν επίσης κάτι μοναδικό και πεντανόστιμο. Μιλάω για την Pan Catalan, μια ωμή ή ψημένη φέτα ψωμί βρεγμένη με ελαιόλαδο και αλειμμένη με φρέσκια ντομάτα αλάτι και λίγο σκόρδο, απαραίτητη μαζί με τα παραδοσιακά tapas, νόστιμα, απλά και πάντα μαζί με ένα ποτήρι κρασί.
Μετά τη Βαρκελώνη οδηγήσαμε βόρεια στην Costa Brava για να επισκεφτούμε κάποιους φίλους στο Tamariu για ένα πάρτυ γενεθλίων. Όσο βρισκόμασταν εκεί, πήγαμε στο Cadiques για να δούμε το σπίτι του Νταλί. Είναι φτιαγμένο με την ένωση 5 σπιτιών ντόπιων ψαράδων. Μετά από την επίσκεψη αυτή εκτιμάς τον Νταλί ακόμη περισσότερο. Το σπίτι του είναι ένα αριστούργημα και είναι δημιουργικό, θεατρικό, παιχνιδιάρικο και ιδιοφυές. Κήποι και δωμάτια μαγικά, προσεκτικά διαρρυθμισμένα, έξυπνα και διασκεδαστικά στην κάθε τους γωνιά. Φανερώνουν, όχι μόνο την αγάπη του για τη γυναίκα του, αλλά και για την περιοχή στην οποία ζούσαν. Ήταν σίγουρα ένα από τα καλύτερα κομμάτια του ταξιδιού μας.
Επιστρέφοντας προς τη Girona, το Palafrugell και το Tamariu υπάρχουν πολλές μεσαιωνικές πόλεις και καλοδιατηρημένες αγροικίες. Χωρίς φωτεινές επιγραφές και ντισκοτέκ, πεταμένα πλαστικά μπουκάλια και γόπες στο έδαφος. Κάπου στην Καταλωνία πρέπει να υπάρχει ένα εργοστάσιο που φτιάχνει χιλιάδες τασάκια για μεσαιωνικές πόλεις και παραλίες.
Η καθαριότητα στις πόλεις και την εξοχή ήταν μια αποκάλυψη. Δε θέλω να μακρηγορώ, αλλά ήταν κάτι που μας εντυπωσίασε όλους. Αγαπάμε την Ελλάδα και δε θα την αλλάζαμε με τίποτα, αλλά ίσως της χρειάζεται έστω λίγη από την πειθαρχία των Καταλανών. Ίσως είναι λίγο υπερβολικοί, αλλά ήταν ωραίο να μη βλέπεις σκουπίδια στις άκρες των δρόμων και ανθρώπους να πετάνε ότι δε χρειάζονται από το παράθυρο του αυτοκινήτου τους.
Βέβαια αντιμετωπίσαμε κάποια προβληματάκια, εκτός από την παέγια. Ο καφές ήταν απαίσιος και χωρίς τη μεγάλη επιλογή που έχουμε στην Ελλάδα. Δεν υπήρχε ούτε φραπέ, ούτε καπουτσίνο φρέντο, αλλά τουλάχιστον ότι υπήρχε ήταν σε λογικές τιμές. Έτσι, αν απέφευγε κανείς τον καφέ και την παέγια, το ταξίδι μας θα είχε την απόλυτη επιτυχία.
Είδαμε ορισμένα υπέροχα πράγματα, γευθήκαμε μαγικές γεύσεις και ήπιαμε μοναδικά κρασιά, όπως τα Cava. Η οργάνωση της πόλης για τους τουρίστες ήταν εντυπωσιακή και οι άνθρωποι ανοιχτοί και φιλικοί. Ήταν μια φανταστική εβδομάδα. Κάναμε πολλά αλλά νιώθουμε ότι υπάρχουν ακόμη περισσότερα για το μέλλον. Περισσότερα όμως μετά την επόμενη επίσκεψή μας.
